Нататкі пра Мікеланджэла
Анатацыя
Артыкул уяўляе сабой шэраг невялікіх эсэ пра Мікеланджэла, у якіх закранаюцца розныя пытанні, датычныя яго творчасці, – узаемасувязь паэзіі і скульптуры, праблема незавершанасці (non finito) позніх скульптурных прац (асаблівая ўвага надаецца «П’еце Ранданіні») і інш. У адным з эсэ на падставе аналізу шэрагу вершаў майстра фармулюецца ідэя пра ўнікальнае ўспрыманне Мікеланджэла ўласных статуй як жывых істот. У тэкст уключаны пераклады вершаў Мікеланджэла, большасць з якіх выкананы аўтарам артыкула.
Літаратура
- Orazione funerale di Messer Benedetto Varchi fatta, e recitata da lui pubblicamente nell’essequie di Michelagnolo Buonarroti in Firenze nella Chiesa di San Lorenzo. Firenze: Giunti; 1564. 64 p.
- Vasari G. The Lives of the Artists. Oxford: Oxford University Press; 1998. 616 p.
- Russian edition: Vasari G. Zhizneopisaniya naibolee znamenitykh zhivopistsev, vayatelei i zodchikh. Moscow: Al’fa-kniga; 2008. 1278 p.
- Michelangelo. Poeziya. Pis’ma. Suzhdeniya sovremennikov [Poetry. Letters. Judgements of the contemporaries]. Moscow: Iskusstvo; 1983. 451 p. Russian.
- Panofsky E. Studies in Iconology: Humanistic Themes in the Art of the Renaissance. New York: Oxford University Press; 1939. XXXIII, 262 p.
- Russian edition: Panofsky E. Etyudy po ikonologii. Saint Petersburg: Izdatel’skii dom «Azbuka-klassika»; 2009. 432 p.
Copyright (с) 2019 Часопіс Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Гісторыя
Гэты прадукт даступны па ліцэнзіі Creative Commons «Attribution-NonCommercial» («Атрыбуцыя — Некамерцыйнае выкарыстанне») 4.0 Сусветная.
Аўтары, якія публікуюцца ў гэтым часопісе, пагаджаюцца з наступным:
1. Аўтары захоўваюць за сабой аўтарскія правы на работу і перадаюць часопісу права першай публікацыі работы на ўмовах ліцэнзіі Creative Commons Attribution-NonCommercial. 4.0 International (CC BY-NC 4.0).
2. Аўтары захоўваюць права заключаць асобныя кантрактныя дамоўленасці, звязаныя з неэксклюзіўным распаўсюджаннем версіі работы ў апублікаваным тут выглядзе (напрыклад, размяшчэнне яе ў інстытуцкім сховішчы, публікацыя ў кнізе) са спасылкай на яе арыгінальную публікацыю ў гэтым часопісе.
3. Аўтары маюць права размяшчаць сваю работу ў інтэрнэце (напрыклад, у інстытуцкім сховішчы або на персанальным сайце) да і ў час працэсу разгляду яе гэтым часопісам, паколькі гэта можа прывесці да прадуктыўнага абмеркавання і большай колькасці спасылак на дадзеную работу. (Гл. The Effect of Open Access).