Рэфармаванне ідэалогіі Французскай сацыялістычнай партыі ў 1980–90-я гг.: паміж абнаўленнем і вернасцю традыцыі
Анатацыя
Неабходнасць рэфармавання ідэалогіі Французскай сацыялістычнай партыі (ФСП) была абумоўлена палітычнымі цяжкасцямі, выкліканымі супярэчнасцю паміж прагматычнай палітыкай сацыялістычных урадаў, якая будавала- ся з улікам рэалій французскага грамадства, і партыйнай ідэалогіяй, якая грунтавалася на традыцыйных прынцыпах французскага сацыялізму. У 1980-я гг. дактрына ФСП змясцілася ў сацыял-дэмакратычным напрамку, што было афіцыйна замацавана на з’ездзе 1991 г. Адначасова праграмныя ўстаноўкі і перадвыбарныя абяцанні партыі сталі больш памяркоўнымі і рэалістычнымі. Тым не менш ФСП адмовілася ад глыбокага перагляду галоўных прынцыпаў партыйнай дактрыны, а пасля 1993 г. пачала больш выразна дэманстраваць адданасць традыцыйным ідэалам, працягваючы ўстрымлівацца ад радыкальных прапаноў у сацыяльна-эканамічнай сферы. Адмова ад глыбокага рэфармавання партыйнай дактрыны была абумоўлена тым, што змена ідэйнай тоеснасці ФСП не падтрымлівалася большасцю членаў партыі, а таксама пагражала аслабленнем пазіцый у левым электараце і стратай саюзнікаў у левым лагеры.
Літаратура
- Kolb EG. Politika frantsuzskikh pravitel’stv i politicheskaya bor’ba vo Frantsii v 1988–2002 gg. [The politics of the French governments and the political struggle in France in 1988–2002]. Minsk: Belarusian State University; 2011. 263 p. Russian.
- Bunin IM. Sotsialisty i obshchestvenno-politicheskaya bor’ba vo Frantsii v 80-e gody [Socialists and the social and political struggle in France in the 80s]. Moscow: Nauka; 1989. 216 p. Russian.
- Bunin IM. [Party of Activists or a Party of Notables? (To the results of the X Congress of the French Socialists)]. Rabochii klass i sovremennyi mir. 1990;4:96–101. Russian.
- Preobrazhenskaja AA. [French Socialist Party and European Social Democracy]. Mirovaya ekonomika i mezhdunarodnye otnosheniya. 2000;6:47–52. Russian.
- Bergounioux A, Grunberg G. L’ambition et le remords. Les socialistes français et le pouvoir (1905–2005). Paris: Fayard; 2005. 610 р.
- Diligenskij GG, Kuznecov VI, editors. Frantsiya [France]. Moscow: Mysl’; 1982. 431 p. Russian.
- Ajvazova SG, Bunin IM, Velikovskii SI, Diligenskii GG, Korzheva JeM, Leibovich OL, et al. Frantsiya glazami frantsuzskikh sotsiologov [France through the eyes of French social scientists]. Moscow: Nauka; 1990. 280 p. Russian.
- Grunberg G. Le parti d’Epinay: d’une rupture fantasmée à une réformisme mal assumé. Histoire@Politique. 2011;13:99–111.
- Portelli H. Le Parti socialiste: une position dominante. In: Bréchon P, éditeur. Les partis politiques français. Paris: La Documentation française; 2001. p. 85–103.
- Bergounioux A. Socialisme français et social-démocratie européenne. Vingtième Siecle. Revue d’histoire. 2000;65:97–108. DOI: 10.2307/3770764.
- Subileau F, Ysmal C, Rey H. Les Adhérents socialistes en 1998. Cahiers du CEVIPOF. 1999;23:1–125.
Copyright (с) 2019 Часопіс Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Гісторыя
Гэты прадукт даступны па ліцэнзіі Creative Commons «Attribution-NonCommercial» («Атрыбуцыя — Некамерцыйнае выкарыстанне») 4.0 Сусветная.
Аўтары, якія публікуюцца ў гэтым часопісе, пагаджаюцца з наступным:
1. Аўтары захоўваюць за сабой аўтарскія правы на работу і перадаюць часопісу права першай публікацыі работы на ўмовах ліцэнзіі Creative Commons Attribution-NonCommercial. 4.0 International (CC BY-NC 4.0).
2. Аўтары захоўваюць права заключаць асобныя кантрактныя дамоўленасці, звязаныя з неэксклюзіўным распаўсюджаннем версіі работы ў апублікаваным тут выглядзе (напрыклад, размяшчэнне яе ў інстытуцкім сховішчы, публікацыя ў кнізе) са спасылкай на яе арыгінальную публікацыю ў гэтым часопісе.
3. Аўтары маюць права размяшчаць сваю работу ў інтэрнэце (напрыклад, у інстытуцкім сховішчы або на персанальным сайце) да і ў час працэсу разгляду яе гэтым часопісам, паколькі гэта можа прывесці да прадуктыўнага абмеркавання і большай колькасці спасылак на дадзеную работу. (Гл. The Effect of Open Access).