Да праблемы семантычнай дыферэнцыяцыі абазначэнняў эпісталярных тэкстаў у старажытнарускіх і старарускіх пісьмовых помніках: грэцызмы грамота, епистолия, хартия, харатия

  • Вольга Уладзіміраўна Зуева Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, пр. Незалежнасці, 4, 220030, г. Мінск, Беларусь

Анатацыя

Устаноўлены сэнсавыя адрозненні паміж лексіка-семантычнымі варыянтамі слоў грамота, епистолия, хартия, харатия, аб’яднанымі значэннем ‘эпісталярны тэкст’, у старажытнарускай і старарускай мовах. Для аналізу семантыкі выбраны найстаражытнейшыя грэчаскія запазычанні і вытворныя ад лексемы грамота намінацыі грамотица і грамотка. Даказана, што абазначэнні, за выключэннем слоў хартия, харатия, не выступалі сінонімамідублетамі на розных гістарычных этапах. У старажытнарускай мове гэтыя грэцызмы былі шматзначнымі, у прыватнасці яны маглі называць як эпісталярны тэкст, так і афіцыйны дакумент, што з’яўляецца адным з фактараў, якія абумоўліваюць праблему адрознівання актавых і эпісталярных крыніц. У старарускай мове лексема грамота называла два тыпы крыніц, яе функцыянаванне не было абмежавана рамкамі кніжнай культуры, намінацыя (адзіная з прааналізаваных) стала базай для ўтварэння іншых жанравых абазначэнняў. Лексема грамота і вытворнае ад яе слова грамотка не ўжываліся для абазначэння прыватных духоўных пасланняў, у адрозненне ад намінацый хартия і епистолия. У грэцызма епистолия, які меў наяўны кніжны характар на працягу ўсяго выбранага перыяду, адзначаны самы шырокі семантычны дыяпазон, пры гэтым у старарускай мове слова практычна цалкам страціла значэнне ‘дакумент’. У лексемы хартия ў старарускай мове, наадварот, у пасіўныя моўныя веды сышло эпісталярнае значэнне. Усе прааналізаваныя грэцызмы выкарыстоўваліся ў апавядальных тэкстах у адносінах да тыпу ліста, што не ўдакладняецца па змесце, гэта значыць пры абазначэнні сітуацыі эпісталярнага дыялогу ўвогуле.

Біяграфія аўтара

Вольга Уладзіміраўна Зуева, Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, пр. Незалежнасці, 4, 220030, г. Мінск, Беларусь

кандыдат філалагічных навук, дацэнт; дацэнт кафедры рускай мовы філалагічнага факультэта

Літаратура

  1. Smetanin VA. [New in the development of ideas about epistolography]. Antichnaya drevnost’ i srednie veka. 1980;17:5–18. Russian.
  2. Gritskevich VP, Kaun SB, Khodin SN. Teoriya i istoriya istochnikovedeniya [Theory and history of source studies]. Minsk: Belarusian State University; 2000; 221 p. Russian.
  3. Danilevskii IN, Kabanov VV, Medushevskaya OM, Rumyantseva MF. Istochnikovedenie: teoriya, istoriya, metod. Istochniki rossiiskoi istorii [Source study: theory, history, method. Sources of Russian history]. Moscow: Russian State University for the Humanities; 1998. 702 p. Russian.
  4. Krychko VP. [Epistolary genre and oratorical prose in Old Belarusian literature of the 12th–13th centuries]. In: Khaustovich M, editor. Pracy kafedry gistoryi belaruskae litaratury Beldzjarzhuniversitjeta. Vypusk trjeci [Works of the department of the history of Belarusian literature of the Belarusian State University. Issue three]. Minsk: Belarusian State University; 2002. p. 26–37. Belarusian.
  5. Milić D, Đekić D. Methods of written communication in Medieval Serbia based on the life of Saint Sava written by Domentian. Media Studies and Applied Ethics. 2022;III(2):75–85. DOI: 10.46630/msae.2.2022.06.
  6. Schulte R, von Tippelskirch X, editors. Reading, interpreting and historicizing: letters as historical sources [Internet]. Fiesole: European University Institute; 2004 [cited 2023 February 3]. 202 p. Available from: http://hdl.handle.net/1814/2600.
  7. Nikitina OV. Word «gramota» and its history in the Russian language. Vestnik Chuvashskogo gosudarstvennogo pedagogicheskogo universiteta im. I. Ya. Yakovleva. 2013;1(part 1):147–155. Russian.
  8. L’vov AS. [Toward the history of the word «gramota» in Old Russian writing]. In: Zhukovskaya LP, Tarabasova NI, editors. Issledovaniya istochnikov po istorii russkogo yazyka i pis’mennosti [Studies of sources on the history of the Russian language and writing]. Moscow: Nauka; 1966. p. 88–103. Russian.
  9. Pichkhadze AA. Perevodcheskaya deyatel’nost’ v domongol’skoi Rusi: lingvisticheskii aspekt [Translation activity in Pre-Mongol Rus: linguistic aspect]. Moscow: Rukopisnye pamyatniki Drevnei Rusi; 2011. 403 p. Russian.
  10. Zoltan A. Interslavica. Issledovaniya po mezhslavyanskim yazykovym i kul’turnym kontaktam [Interslavica. Studies on interSlavic linguistic and cultural contacts]. Moscow: Indrik; 2014. 222 p. Russian.
  11. Demin AS. O drevnerusskom literaturnom tvorchestve: opyt tipologii s XI po seredinu XVIII vv. ot Ilariona do Lomonosova [On Old Russian literary work: an experience of typology from the 11th to the middle of the 18th centuries from Hilarion to Lomonosov]. Moscow: Language of Slavic culture; 2003. 760 p. Russian.
  12. Artamonova MV. Definitions of stable coordinating binomials in the Old Russian text. Yaroslavl Pedagogical Bulletin. The Humanities. 2012;1:214–217. Russian.
Апублікавана
2023-06-27
Ключавыя словы: старажытнаруская мова, стараруская мова, крыніца, жанр, эпісталярны тэкст, ліст, дакумент, шматзначнае слова
Арганізацыі, якія падтрымліваюць Аўтар артыкула выказвае падзяку германісту, перакладчыку С. П. Паўлавіцкаму за разгорнуты гісторыка-лінгвістычны каментарый да слова breff (Brief) ‘ліст’ і выказанае меркаванне адносна семантыкі словаўжыванняў у нямецкай частцы руска-ніжненямецкага размоўніка Т. Фянэ.
Як цытаваць
Зуева В. У. Да праблемы семантычнай дыферэнцыяцыі абазначэнняў эпісталярных тэкстаў у старажытнарускіх і старарускіх пісьмовых помніках: грэцызмы грамота, епистолия, хартия, харатия // Часопіс Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Філалогія. 2023. 2. С. 101-114.